-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35064 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

ديدگاه علماي اسلام در باب عصمت انبياء نسبت به عقايد، تبليغ و بيان احكام چيست؟

علامة مجلسي مي‎گويد تمام امت اسلامي متفقند كه پيامبران از انحراف اعتقادي و كفر، چه قبل از نبوت و چه بعد از آن، معصوم بوده‎اند، تنها گروهي از خوارج كه مي‎گويند هر گناهي موجب كفر است و در عين حال صدور گناهان را از پيامبران قبل از نبوت ممكن دانسته‎اند، معتقد به امكان كفر انبياء (نعوذ بالله) قبل از نبوت شده‎اند، و حتي از بعضي از آنها نقل شده كه گفته‎اند اين موضوع حتي بعد از نبوت نيز امكان پذير است! (ولي اين سخن به قدري بي اساس است كه آن را نمي‎توان به حساب اقوال علماء گذاشت، تعبير بعضي از مفسران اهل سنت ذيل آيه « َوَوجَدَكَ ضالًا فهَدَي» ضحي/7 و ذيل آيه «ما كُنْتَ تَدْري مَاالْكتَابُ وَ لا الْايمانُ» شوري/52 و ذيل آيه «وَوَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ» ضحي/7 و آيه «قالَ اَسْلَمْتُ لِرَبَّ الْعالَمينَ» بقره/131 نشان مي‎دهد كه بعضي از آنها مسألة شرك و كفر را قبل ا ز نبوت مجاز مي‎دانسته‎اند، ولي چنانكه گفتيم اين گونه سخنان را نمي توان به عنوان اقوال علماي اسلام محسوب كرد)



در مورد معصوم بودن در امر تبليغ دين و آئين الهي، باز علماي اسلام، بلكه تمام صاحبان اديان و مذاهب اتفاق نظر دارند كه انبياء در اين قسمت از دروغ و تحريف در آنچه مربوط به امر تبليغ بوده است معصوم بوده اند، خواه عمدي باشد يا سهوي، تنها كسي كه در اين مسأله مخالفت كرده «قاضي ابوبكر باقلاني اشعري» است كه گفته است نسيان و فراموشي يا سهو زبان در اين مورد امكان پذير است(اين قول نيز چنان در اقليت است كه نمي توان آن را به حساب مخالفت گذاشت).



در مورد آنچه مربوط به بيان احكام است، در اين مورد نيز اجماع همه علما بر اين است كه خلاف و خطائي از ناحيه آنها سر نمي‎زند، تنها گروه اندكي از اهل سنت در اين مسأله مخالفت كرده‎اند كه نمي‎توان مخالفت آنها را جدي و قابل ملاحظه گرفت.








پيام قرآن ج 7


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.